In haar vierde wedstrijd van dit Korfbal League-seizoen is LDODK/Rinsma Modeplein opnieuw zonder puntverlies gebleven. In een meeslepend korfbalgevecht kon DOS’46 lang bij blijven. Maar in de eindfase slaagde LDODK erin om zich steeds makkelijker vrij te spelen, terwijl de thuisploeg zelf de grote verdedigende druk wel wist vol te houden. Dat overwicht leidde uiteindelijk naar een terechte 24-20 overwinning.
Dé exponent van dit verdedigend ijzersterk LDODK was wel André Zwart. De routinier lijkt weer helemaal terug van weggeweest. Zwart beet zich als een pitbull vast in DOS’46 speerpunt Jelmer Jonker en liet pas los na het laatste fluitsignaal. Hij wist Jonker op slechts twee doelpunten te houden. “Ja, dit is echt lekker verdedigen. Ik wist precies wat ik moest doen en kon me er helemaal op focussen. De opdracht was eigenlijk heel simpel voor mij: gewoon volgen en weinig ruimte weggeven”, lacht Zwart. “Maar we hebben het met het hele vak gedaan. De dames hebben geweldig voor verdedigd. Je weet dat ze drie speerpunten hebben. Jonker, Harjan Visscher en Nienke Hintzbergen en daar hebben we ons op gericht.”
In het andere vak nam broer Erwin Zwart de verdedigende honneurs waar tegen Visscher en wist deze op eveneens twee doelpunten te houden. Alleen Hintzbergen slaagde erin om zich sporadisch aan de druk van Marjolijn Kroon te onttrekken.
Maar omdat ook DOS’46 er aan de andere kant een straffe dekking op na hield, waren de doelpunten vooral in de eerste helft schaars. Pas halverwege het eerste deel wist LDODK een gaatje te slaan door binnen drie minuten met drie doelpunten op rij uit te lopen van 6-5 naar 9-5. In de fase daarna echter liet LDODK na om definitief afstand te nemen. Het tempo ging naar beneden en er leek zelfs enige gemakzucht in de thuisploeg te sluipen. En dat is tegen DOS’46 niet verstandig. De Nijeveners bleven tot de laatste seconde doorknokken en wisten via een “buzzerbeater” van Harjan Visscher, na knullig balverlies aan LDODK-zijde, aan te haken: 11-8 bij rust.
“Ja, dat was niet onze beste fase. Het aanvallend tempo was gewoon te laag. DOS verdedigde achter en wij maakten vervolgens niet de goede keuzes en gingen te veel op de één tegen één spelen,” geeft Zwart toe.
Ook na rust voltrok zich dat spelbeeld. Een onverzettelijk DOS’46 vocht zich terug in de wedstrijd en wist halverwege de tweede helft zelfs op een 15-16 voorsprong te komen. Dat was echter ook de enige keer en daar maakte Marjolijn Kroon alweer na een paar tellen een einde aan.
In de fase die daarop volgde, nam LDODK definitief afstand van DOS’46 en liep via 17-16 uit naar 20-17. Het waren vooral Marjolijn Kroon, Diana van der Vorst en Marloes Frieswijk die daarbij het verschil maakten. Die voorsprong kwam in de laatste minuten niet meer in gevaar. Eindstand: 24-20 in allerminst een hoogstaande wedstrijd, waarin DOS-coach Pascal Zegwaard nog geel kreeg. Maar wel een enerverende wedstrijd, welke geen minuut verveelde.
Voor Frieswijk sowieso een bijzondere wedstrijd. Niet alleen het samenspelen met jongere broer Julian, maar ook nog eens tegen oudere broer Pascal, die bij DOS’46 een vaste basisplaats heeft afgedwongen en directe tegenstander Friso Boode een aantal maal behoorlijk in de luren legde. Voor vader en moeder Frieswijk een bijzondere dag. “Ach, ongeacht de uitslag, we nemen vandaag in ieder geval twee punten mee naar huis,” aldus vader Evert Frieswijk.
Foto’s: Jacob Heres/Picturespot.nl
