De heerlijke winterse temperaturen waren zondag ook doorgedrongen in de onverwarmde sporthal Kortezwaag. Een ongemakje waar we het dit seizoen even mee moeten doen.

Voor het vierde was het geen beletsel om een sprankelende pot korfbal te laten zien. Het overwicht in lengte en ervaring op tegenstander Nic. 5 was groot. En dat korfbalt een stukje eenvoudiger. Maar het vierde heeft nog een geheim wapen: een goede sfeer.

Alles wat er wel misgaat, levert nooit een misbaar op. Kan gebeuren, volgende keer beter. En iedere goal, uitdraaiende bal of net gemiste kans wordt positief ondersteund. Met Collin van der Molen voorop, mister positivo bij uitstek.

Op 6-0 had gastspeler Jurrit de Vries, speler van het vijfde, er op zijn eigen fanatieke manier, al twee in liggen. Pas toen viel het eerste Groningse punt, van de hand van Patrick Hindriks, geen onbekende in de LDODK-hal. “Hè, hè”, klonk het luid in het veld. Patrick vocht leuke duels uit met oude bekende Feiko de Vreede. Ook altijd speels fanatiek en vaak met een lach. Halverwege was de wedstrijd met 11-2 wel gespeeld.

Aan Groningse kant geloofde niemand in een goede afloop, al viel het aantal doelpunten ongetwijfeld tegen. Het onderlinge duel in Groningen, eerder dit seizoen, leverde een uitslag van 17-28 op. Aan die zeventien doelpunten kwam Nic. dit keer niet. De teller bleef op zeven steken. LDODK kwam met 21 doelpunten toch nog aardig in de buurt van de eerdere uitslag in Groningen.

Met deze overwinning op zak staat het vierde na 10 van de 14 wedstrijden nog steeds aan kop van de ranglijst met 18 punten. Dat zijn er net zoveel als naaste concurrent De Wâlden 3. Beide onderlinge duels zijn al gespeeld. Ieder won het thuisduel, ook de enige nederlaag van de ander in deze competitie.